Sąd Najwyższy potwierdził - kredytobiorca może żądać od banku zwrotu zapłaconych rat!

„Teoria salda” czy „teoria dwóch kondykcji” – oto jest pytanie. To pytanie zadajecie sobie Państwo za każdym razem, kiedy rozważamy słabe i mocne strony w sporze z bankiem.

W tym wpisie omawiam:

• Orzeczenie SN z 16 lutego 2021 r. III CZP 11/20
• Jak się ma do owego orzeczenia teoria dwóch kondykcji

Do tej pory za każdym razem musieliśmy brać pod uwagę, że istnieje możliwość, że trafimy na sędziego, który jest zwolennikiem „teorii salda” i kierując się nią nie przychyli się do naszego roszczenia zwrotu od banku wpłaconych rat.

Oczywiście pozostawała jeszcze instancja odwoławcza, niemniej pewna doza niepewności pozostawała.

Więcej na temat „teorii salda” i „teorii dwóch kondykcji” w artykule: „Sąd unieważnia umowę kredytu frankowego. A co z pieniędzmi?”

Za dobrą wiadomość należy uznać, że Sąd Najwyższy rozstrzygnął nareszcie tą kwestię w dniu 16 lutego 2021 r.  (III CZP 11/20).

Uchwała została wydana na skutek zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Okręgowy w Warszawie, które wpłynęło do SN 20 stycznia 2020 r. i brzmiało następująco:

„Czy w świetle art. 405 k.c. i art. 409 k.c., w przypadku uznania umowy kredytu indeksowanego za nieważną na skutek zawarcia w niej klauzul abuzywnych, gdy bezpodstawne wzbogacenie ma miejsce po obu stronach umowy, kredytobiorca może skutecznie domagać się od banku zwrotu świadczenia w postaci rat kapitałowo-odsetkowych zapłaconych w walucie polskiej lub w walucie obcej, w sytuacji gdy nie doszło do zwrotu przez kredytobiorcę wypłaconej przez bank kwoty kredytu w nominalnej wysokości?”

Sąd Najwyższy orzekł, iż stronie, która w wykonaniu umowy kredytu, dotkniętej nieważnością, spłacała kredyt, przysługuje roszczenie o zwrot spłaconych środków pieniężnych jako świadczenia nienależnego (art. 410 § 1 w związku z art. 405 k.c.) niezależnie od tego, czy i w jakim zakresie jest dłużnikiem banku z tytułu zwrotu nienależnie otrzymanej kwoty kredytu.

Mówiąc prostszym językiem: nawet jeśli kredytobiorca nie spłacił jeszcze nominalnej kwoty kredytu, przy unieważnieniu umowy kredytu frankowego przysługuje mu zwrot wszystkich rat, które do tej pory wpłacił do banku, z wyjątkiem rat przedawnionych.

Uchwała Sądu Najwyższego z 16 lutego 2021 r. przyczyni się do ujednolicenia orzecznictwa sądów w tej bardzo istotnej kwestii dotyczącej rozliczenia stron nieważnej umowy kredytu frankowego.